Το 1350 π.Χ. η Αιγυπτία βασίλισσα Νεφερτίτη απεικονίζεται φορώντας ένα λινό μαντήλι. Το 1000 π.Χ. η ένδυση αρκετών φιγούρων της κινεζικής γλυπτικής περιλαμβάνει μαντήλια. Το 230 π.Χ. οι πολεμιστές του κινέζου αυτοκράτορα Cheng Don φορούν μαντήλια που προσδιορίζουν το βαθμό του αξιώματός τους. Γύρω στο 10 μ.Χ. πολλοί Ρωμαίοι φορούν ένα λινό μαντήλι για τον ιδρώτα, το sudarium, γύρω από τη μέση ή το λαιμό. Γύρω στο 60 μ.Χ., ο αυτοκράτωρ Νέρων αποφεύγει να εμφανιστεί δημοσίως χωρίς μαντήλι στο λαιμό του. Γύρω στο 1150, η Ελεονώρα της Ακουιτανίας εμφανίζεται με ένα μακρύ μαντήλι που κατρακυλά σαν καταράκτης από την κορυφή του μυτερού καπέλου της, εγκαινιάζοντας μια νέα μόδα που αποθεώνεται κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα. Γύρω στο 1600, οι Κροατοί μισθοφόροι φορούν ένα μαντήλι για να προσδιορίσουν το αξίωμά τους. Το 1700, οι Γάλλοι φορούν πολύχρωμα μαντήλια που αποκαλούν «cravats» από την κροατική λέξη kravata. Σταδιακά, η επιλογή του χρώματος του μαντηλιού, υποδηλώνει τις πολιτικές πεποιθήσεις του φέροντος. Το 1786, ο Ναπολέων Βοναπάρτης στέλνει στην πρώτη του σύζυγο Ιωσηφίνα κασμιρένια μαντήλια από το ταξίδι του στις Ινδίες. Το 1810, ο Μπετόβεν ερωτεύεται την Therese Malfatti και προσπαθεί να την κατακτήσει υιοθετώντας μια νέα εμφάνιση με κομψά κοστούμια, πουκάμισα και μεταξωτά μαντήλια στο λαιμό. Το 1837 γεννιέται η Hermes και στη συνέχεια εμφανίζονται τα διάσημα μεταξωτά μαντήλια της. Το 1837 επίσης, ενθρονίζεται η βασίλισσα Βικτωρία, ενθαρρύνοντας με τις εμφανίσεις της μια νέα μανία για τα μαντήλια που καταλήγουν ανάλογα με το είδος τους να προσδιορίζουν την κοινωνική τάξη. Το 1856 ιδρύεται η Burberry και τα περίφημα καρώ μαντήλια της ακολουθούν. Γύρω στα 1900, η μητέρα του μοντέρνου χορού Isadora Duncan υιοθετεί μια αιθέρια εκκεντρική εμφάνιση φορώντας μακρυά αέρινα μαντήλια. Τραγική ειρωνία, ο θάνατός της από πνιγμό εξαιτίας ενός τέτοιου μαντηλιού. Το 1914 στις Η.Π.Α., το πλέξιμο μάλλινων μαντηλιών αποτελεί ένθερμη απόδειξη πατριωτισμού. Το 1930 οι γούνινες εσάρπες αποτελούν επιτομή της γαλλικής μόδας. Τη δεκαετία του '70, η μόδα επιβάλλει μεταξωτά μαντήλια δεμένα στο μέτωπο ή τυλιγμένα γύρω από το θώρακα και τη μέση σαν μπλούζες. Το 2004, η Γαλλία απαγορεύει τη χρήση του κεφαλόδεσμου στα δημόσια σχολεία. Το 2012, το « my scarf…» της Μαρίας Γέρουλα  , συνεχίζει τη θριαμβική πορεία του μαντηλιού στην ιστορία της μόδας υπενθυμίζοντας ταυτόχρονα την ικανότητά του να αποτελεί φορέα εύγλωττων μηνυμάτων: ένα μικρό κομμάτι ελληνικού υφάσματος, παραδοσιακά κατασκευασμένο και δημιουργικά «ντυμένο» με σύγχρονα, λιτά αλλά εξαιρετικά εύστοχα μηνύματα, μιλά με διασκεδαστική και κομψή ευκρίνεια για τη διαχρονικότητα, την καθαρότητα και την ομορφιά της γλώσσας και του τόπου μας. 

Ας το φορέσουμε!

Ίρις Κρητικού